Ο Λιούις Χάμιλτον αν και δεν κέρδισε όπως μας είχε συνηθίσει στα τελευταία Γκραν Πρι κατέκτησε τον 4ο παγκόσμιο τίτλο στην καριέρα του και γίνεται ο πιο πετυχημένος Βρετανός οδηγός στη ιστορία της Formula 1. Στο βάθρο όμως ανέβηκε ο Φερστάπεν που πάλι έμπλεξε τα πράγματα στην εκκίνηση όπου «κατόρθωσε» να βγάλει εκτός τους δύο μονομάχους, Φέτελ και Χάμιλτον, να πάρει την πρωτοπορία, να τον ακολουθήσει ο Μπότας χωρίς όμως να τον απειλήσει και να ανέβουν στο βάθρο παρέα με τον Ραϊκόνεν. 

    Οδηγός όμως του Γκραν Πρι του Μεξικού ο Φέτελ που πραγματικά έδωσε ρεσιτάλ οδήγησης, αφού από την τελευταία θέση (μπήκε στα πιτς αλλάζοντας όλο το ρύγχος) κατόρθωσε να σκαρφαλώσει μέχρι και την 4η θέση, που όμως δεν του άφησε ελπίδες για τον τίτλο καθώς ο Χάμιλτον που και αυτός μπήκε στα πιτς στην αρχή του αγώνα με κλαταρισμένο το πίσω δεξί τροχό ύστερα από την επαφή με τον Φέτελ ολοκλήρωσε στην 9η θέση. Έτσι το 2017 για τη Mercedes ήταν χρονιά νταμπλ καθώς εκτός από το πρωτάθλημα των κατασκευαστών κατακτά με τον Χάμιλτον και το αντίστοιχο των οδηγών. 

    Ένα πρωτάθλημα που κατά μια έννοια το «δώρισε» η Ferrari στη Mercedes με τα λάθη, τις εγκαταλείψεις  και τις λάθος στρατηγικές.    Όμως αυτή είναι η ουσία των αγώνων. Έτσι το πρωτάθλημα βαθμολογικά για τις πρώτες θέσεις «τελειώνει» στο Μεξικό, όχι οι θέσεις στις βαθμολογίες που ειδικά για τους κατασκευαστές κάθε καλύτερη θέση στην τελική βαθμολογία μεταφράζεται σε πολλές χιλιάδες δολάρια επιπλέον από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

    Πάντως ο Χάμιλτον άξιζε τον τίτλο, σίγουρα είχε το καλύτερο μονοθέσιο, αλλά εάν δεν έχεις και ικανότητες τις νίκες και τα πρωταθλήματα δεν τα κερδίζουν μόνα τους τα αυτοκίνητα. Άτυχος ο Ρικιάρντο που εγκατέλειψε με τη Red Bull τη στιγμή που η άλλη κυριαρχούσε στο Γκραν Πρί.