Πριν από περίπου 250 χρόνια, το 1769, όταν ο Nicholas Cugnot (Νικολά Κουνιό) είχε κατασκευάσει ένα ατμοκίνητο όχημα με ένα θηριώδη λέβητα στο εμπρός του μέρος η απόδοσή του σίγουρα ήταν αρκετά μεγάλη, αλλά θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή μόνο αν συγκρινόταν με το κύριο μεταφορικό μέσο της εποχής, την ιππήλατη άμαξα. Για την «ισχύ» της οποίας καθοριστικό ρόλο έπαιζε τόσο ο αριθμός όσο και η ράτσα των αλόγων.

    Κάπως έτσι λοιπόν, για λόγους σύγκρισης και κατανόησης της ελκτικής δύναμης που ασκεί ο κινητήρας εσωτερικής καύσης ενός αυτοκινήτου καθιερώθηκε η ιπποδύναμη, ενώ δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο που το άλογο παίζει καθοριστικό ρόλο και στο λογότυπο δύο από τις πλέον διάσημες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου, της Ferrari και της Porsche, καθώς και ενός από τα πιο γνωστά σπορ μοντέλα, της Mustang της Ford.
    

    To ενδιαφέρον είναι πως οι ίπποι, ως βασική μονάδα απόδοσης των αυτοκινήτων έχει διατηρηθεί μέχρι τις μέρες μας και ας είναι τo Watt και το πολλαπλάσιό του το kW η επίσημη μονάδα ισχύος, εδώ και δεκαετίες. Οι λόγοι για αυτό δεν είναι άλλοι από τη συνήθεια αλλά και την άμεση κατανόηση και αντίληψη της τάξης μεγέθους. Σκεφτείτε πως αμέσως έχετε μια εικόνα ενός αυτοκινήτου όταν γνωρίζετε πως η απόδοσή του είναι π.χ. 300 ίπποι.

    Παράλληλα το θέμα είναι και ψυχολογικό, μιας και η αναφορά της απόδοσης σε kW είναι μικρότερη, καθώς σε έναν ίππο αντιστοιχούν 0,736 kW. ¶λλο είναι να λες για ένα μικρό αυτοκίνητο πως έχει 100 ίππους και άλλο 73,6 kW.
    
    Γεγονός είναι πως το kW στο υποσυνείδητο όλων είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον ηλεκτρισμό και αυτό είναι ίσως το λεπτό σημείο που θα οδηγήσει στον οριστικό εξοστρακισμό των ίππων από τη στιγμή που η ηλεκτροκίνηση θα αρχίσει να καθιερώνεται και παγιώνεται.

    Για την Ευρωπαϊκή Ένωση πάντως η εποχή του kW έχει αρχίσει επίσημα από το 2010, μιας και μια νόρμα εκείνης της χρονιάς αναφέρει ρητά πως οι ίπποι δεν είναι τίποτα άλλο από μια συμπληρωματική μονάδα μέτρησης της απόδοσης ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης, με επίσημη τα kW.